چرا قصه و قصه گویی مهم است؟
قصه گویی قدیمی ترین شکل ادبیات است.از هزاران سال پیش ،قبل از اینکه صنعت چاپ ،خواندن و نوشتن به صورت پدیده فراگیرفرهنگی در آیند تاکنون ادبیات شفاهی بصورت قصه گویی رواج داشته است در روزگاران کهن ،تاریخ ،سنت ها ،اداب و رسوم و قهرمانی ها به وسیله قصه و قصه گویی از نسلی به نسل دیگر رواج داشته است.(قزل ایاغ،1383)شاید نخستین قصه،قصه آدم و حوا باشد که با فریب شیطان از بهشت رانده شدندو شاید حضرت آدم به عنوان اولین قصه گو ،بارها قصه رانده شدن خود رااز بهشت برای فرزندان خود تعریف کرده باشد تا مبادا آنان نیز فریب شیطان را بخورند.قصه با انسان متولد شده است و تا زمانی هم که انسان در دنیا باشد قصه هم خواهد بود.علاقه به قصه منحصر به قشر خاصی نیست .از کودک تا بزرگسال،از طبقه پایین جامعه تا قشر مرفه از بی سواد ترین مردم تا دانشمندان به قصه علاقه نشان می دهند. فرهنگ عامه همچنان که مبدا پیدایش تمام هنرها است سرآغاز ادبیات کودکان هم هست. (رحماندوست ،1372)از ماه سوم بارداری،جنین توان شنیدن را دارد ، اولین صدایی که می شنود ریتم ضربان قلب مادر است در واقع تمام بچه های دنیا اولین قصه ای را که می شنوند ،قصه ای است با عنوان بودن )مجیب،1383)